ยุบวงไหมแม่นกน้อย ตอบแล้วข้างหลัง สูญเสียผู้จัดตั้ง

[Shopd2]

หลังจากที่แวดวงหมอลำสูญเสีย พ่อหลอด ผัวของ แม่ นกน้อย อุไรพร ผู้จัดตั้งวงดนตรีหมอลำชื่อดังเสียงอิสาน ในวัย 71 ปี เมื่อวันที่ 12 เดือนเมษายน ก่อนหน้าที่ผ่านมาในบ้านโคนงห้า ที่พักเสียงอิสาน จังหวัดอุดรธานี ภายหลังจากป่วยหลายโรครุมเร้า

ปัจจุบัน "แม่นกน้อย" ได้ออกมาเปิดใจในรายการโต๊ะหนูแหม่ม กับโฆษกตัวแม่ หนูแหม่ม สุริวิภา ถึงการสูญเสียครั้งนี้ของแผนกเสียงอิสาน รวมทั้งวงจะไปต่อยังยังไง เดินหน้าหรือจำเป็นต้องหยุดเอาไว้เพียงเท่านี้ในวันที่ไม่มีเสาหลักแล้ว
เมื่อสูญเสียเสาหลัก วงจะยังไปต่อยังยังไง?

ปัจจุบันนี้วงยังเดินอยู่ หากพวกเรามีภารกิจพิเศษรู้ดีว่าจะดูแลที่วง ซึ่งเราก็กลับมาเล่นการแสดงดนตรีดังเดิม ในความรู้สึกของเราหลังจากที่ห่างหายไปแวะเวียนยอดเยี่ยมป๋า ซึ่งบางคอนเสิร์ตก็ไม่ได้ไป ยังไม่คุ้นชินกับพวกเราแม้กระนั้นของผู้ชมที่มองพวกเรา แม้กระนั้นพวกเราก็รู้ว่าแววตาของเขาด้วยพลังเชื่อถือที่ดูพวกเรา ทุกคนก็เข้ามาให้กำลังใจหลังจากที่ออกไปหน้าเวที เราก็รู้สึกเวิ้งว้างมากมายในวันที่ไม่มีป๋า

อยู่ด้วยกันมากี่ปี?

ตลอด 48 ปีที่อยู่ด้วยกันมาก็เท่าอายุวงเสียงอิสาน

ป๊ะป๋าป่วยไข้เป็นอะไร?

ก็ป่วยหนักตามที่เราเห็นตามข่าว เป็นมานานมาก และล่าสุดเบาหวานความดัน ซึ่งก็ดูแลตนเองหาแพทย์ดังที่แพทย์นัดหมาย แต่พ่อดื้อรั้นเพราะหมอนัดไม่ค่อยจะไป แต่ว่ายาที่คุณหมอให้มาเค้าก็จะซ่อนไว้แล้วก็ซื้อกินเอง ไม่ยอมไปให้หมอตรวจ แต่ว่าพอเพียงยาหมดก็เอายาตัวอย่างไปซื้อมากินเอง โดยไม่มีกลับไปเช็กสุขภาพตนเองว่าความดันเป็นยังไง โรคเบาหวานเป็นยังไง วันนั้นอาการที่เขาเป็นเราเริ่มจิตตกไม่ไหว แล้วทีนี้คือท้องเสียอย่างแรงไม่หาย แต่เขาก็ใจแข็งไม่ต้องการที่จะไปหา พวกเราก็ติดต่อทางโรงพยาบาลให้รถโรงหมอมารับเค้าเลย แม้กระนั้นท่านก็ยังดื้อรั้นไม่ยอมไปแบบเหนื่อย เค้าก็ยังบอกว่าผู้ใดกันแน่สั่ง ผมไม่ไปนะบิดาไม่ไปนะ ยังมาว่าแม่อีกเป็นเค้าใจแข็งสุดๆซึ่งแผลที่เท้าเนื้อก็เริ่มดำขึ้นมาเรื่อยและจากนั้นก็สังเกตว่ามันแตกต่างจากปกติ เขาก็ยังมาบอกว่าตัดก็ตัดที่บ้านได้ คือไม่อยากไปโรงพยาบาล

ท่านได้กำชับอะไรไหม?

คือท่านติดโรคในกระแสโลหิต ติดเชื้อในปอด ตอน 3 วันก่อนจากไปก็ยังคุยกันได้ ก็ยังรู้เรื่อง จะอ้อนเราตลอดไม่อยากให้พวกเราไปการแสดงดนตรี
ตลอด 48 ปี เริ่มไปพบกันได้ยังไง?

ครั้งก่อนท่านเป็นพิธีกรและก็เราเป็นนักร้องก็ได้ทำงานร่วมกัน เราก็มาจากศรีสะเกษมาตัวคนเดียว ด้วยคำดูถูกว่าพวกเราจะไปได้ซักกี่น้ำ ซึ่งคุณพ่อก็พูดว่าช่างเถิดเดี๋ยวผมจะดูแลดูใจกันมา ซึ่งมาเป็นภาควิชาเสียงอิสานตอนแรกก็ตั้งเป็นวงดนตรีของ นกน้อย อุไรพร ซึ่งพวกเราก็มาปรับเปลี่ยนตั้งวงหมอลำเล่นยันแจ้งเลย ซึ่งในเวลานั้นพ่อก็วางหมากให้เรา แล้วเราจะต้องเดินตามมาของเขา เนื่องจากพวกเราก็ทำอะไรไม่เป็นเลยพวกเราจำเป็นต้องฝึกรำ เพื่อจะได้เป็นตัวเอกของวงเราถึงจะสามารถปกครองบุคคลอื่นได้ แล้วก็การดำรงชีวิตก็ซวดเซตลอด จนคุณแม่ของพวกเรามาเยี่ยมท่านก็บอกว่าจ่ายยังไงถ้าเกิดไม่รอดจะเอาลูกของพวกเรากลับบ้านแล้วนะ ซึ่งคุณพ่อก็บอกว่าผมต้องการมีทุนสักตั้งหนึ่ง แล้วก็ในเวลานั้นเอาที่นาไปเข้าแบงก์แล้วก็ได้มา 300,000 ได้มาเป็นทุนในการสร้างคณะเสียงอิสาน ซึ่งมีเสียงตอบรับที่ดี แม้กระนั้นปัญหาก็มากไม่น้อยเลยทีเดียวอย่างเดียวกัน เพราะพวกเราเป็นหัวหน้าเพศหญิง เซนส์ก็มีทุกครั้งมบางบุคคลที่ไม่เปิดใจยอมรับพวกเราเพราะว่าพวกเราเป็นสตรี บางบุคคลคือเค้าไม่เอาเลยซึ่งป๋าก็ไม่ยุ่งเค้าก็บอกให้พวกเราเคลียร์เอง ถ้าคุณมีอดทนน่าจะทำลงได้ยังไง ซึ่งพวกเราก็แบ่งภาระหน้าที่กันเลย

แม้กระนั้นก็พิสูจน์ตนเองทำให้เสียงอิสานเป็นตำนานได้?

ที่ป๋าไม่ยินยอมขึ้นเวที เนื่องจากเค้าเป็นคนขวยเขินมากมายเค้าเกลียดชังออกสื่อแต่ว่าอาจจะมีบ้าง ซึ่งวันไหนที่ลูกในทีมมีปัญหา เขาก็ออกไปหน้าเวทีเพื่อเซอร์ไพรส์สำหรับการขจัดปัญหา ซึ่งวันไหนที่พ่อขึ้นคือเป็นภาพที่หาดูยากมาก เด็กทุกคนก็จะกลัวคุณพ่อเพราะเหตุว่าเขาเป็นคนเสียงดัง

วันนี้ที่ไม่มีพ่อแล้วเรารู้สึกยังไง?

ก็คิดว่าเคว้งคว้างมากมาย และไม่ต้องการใช้คำว่าพลาดเลย เนื่องจากคุณพ่อไม่อยากรักษาตัวเอง ด้วยเหตุว่าท่านกลัวเป็นภาระของแม่ ซึ่งเราก็ไปบนที่ไหนก็ได้ให้คุณพ่อกลับมาแข็งแรงได้ แต่ว่าการที่จะบนบานเขาต้องทำการรักษาเช่นเดียวกัน เพียงพอเข้าวันที่ 5 เมษายน เขาก็ขอพวกเราว่าเสียงอิสานไม่มี นกน้อย อุไรพร ไม่ได้นะ ควรจะมี ซึ่งเขาก็บอกให้เราไม่ให้ทิ้งวงเสียงอิสาน แล้วหลังจากนั้นก็จำเป็นต้องสืบต่อให้ได้ด้วยหัวใจที่แข็งแรงมากขึ้นเรื่อยๆทุกๆวันๆ.

ข่าวบันเทิง
ขอบคุณข้อมูลจาก https://freelydays.com/13913/