การที่เราเจอกันเป็นเพราะпรรม มันไม่ใช่บังเอิญ

[Jenny937]

แขน ร ม นั้นจะพาคนทั้งสองมาเจอกันในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง แล้วก็ถ้าหมดก ร ร ม ไม่อย ากจากอาจต้องจาก

สิ่งไหนที่พวกเราทำมา ไม่อย ากเจอก็จะต้องเจอ ไม่อย ากจากก็จะต้องจาก นี่แหละหนา ที่เรียกว่า ก ร ร ม


ด้วยเหตุนี้ การที่พวกเราโดน ทำ จากผู้อื่น ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ มันได้ผลสำเร็จของกร ร ม ที่เราทำมาก่อนนี้


ถึงจะเป็นเรื่องที่พิสูจน์ได้ย าก เนื่องจากอยู่นอกจากวิสัยของคน ที่จะรับรู้ได้

เสมือนแร งโน้มถ่วง ที่ดึงเราไว้บนพื้นแผ่นดินโดยที่เราไม่รู้ตัว หรืออากาศ ถึงจะไม่เห็นซึ่งก็มีอยู่จริง

เว เกลื่อนกลาดร ร ม ก็เช่นเดียวกัน ทุกพฤติกรรมนั้นมีผลลัพธ์อยู่แล้ว ถึงเราจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม

เมื่อพวกเราเข้าใจแล้ว ไม่อย ากที่จะสร้างมือ ร ม กับเขาถัดไป ไม่อย ากให้เขามาทำร้ ายอีก

เราก็จำเป็นต้องฝึกหัดที่จะให้อภัย ปล่อยเขาออกจากหัวใจ เลิกสร้างแขน ร ม

ส่วนตัวเขาจะสำนึกมั้ย ให้คิดซะว่า พวกเราให้อภัยเราได้บุญ


ส่วนเขาก็คงจะได้รับแขน ร ม ที่เขาทำ โดยที่เราไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับเขา

ราวกับคำที่ว่า "บุญคนใด..แขน ร ม มัน"

ตามหลักคำกล่าวสอนของพระพุทธเจ้า ท่านพูดไว้ว่า ความบังเอิญนั้นไม่มีจริง

ด้วยเหตุว่าทุกๆสิ่งทุกๆอย่างล้วนควรมีความเป็นมา โน่นเป็น ตัวแขน ร ม ที่นำพามา

แม้กระนั้นเมื่อพามาพบกันแล้ว จากนั้นเป็น เราเองจะเป็นคนระบุ

กำหนดให้ดีก็ด้วยกันประพฤติดี จะกำหนดให้มันแ ย่ ก็ทำร้ ายซึ่งกันและกัน ก็อยู่ที่เรา

การพบเจอกันในตอนนี้ คือผลของแขน ร ม ในอดีตกาลที่ผ่านมา

แม้กระนั้นชีวิตจะคืออะไร ในอนาคต เป็นผลของแขน ร ม ที่เราทำในวันนี้
เรื่องบังเอิญ
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13571/
Tags : пรรม